سه‌شنبه, ۲۹ بهمن ۱۳۹۸ ساعت ۰۹:۵۵
همرزم شهید "غلامرضا میرزا آقایی" می گوید: «قول و قرار گذاشتیم هر کسی شهید شد شفیع دیگری شود و در آخر در بمباران هواپیمایی دشمن در اروندرود به شهادت رسید.»
قول و قرار شهادت

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید «غلامرضا میرزا آقایی»، یادگار «علی» و «خدیجه» یازدهم فروردین ماه 1339در روستای سربندان از توابع شهرستان دماوند چشم به جهان گشود. وی تا دوم متوسطه در رشته انسانی درس خواند و سپس به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر در سی ام بهمن ماه 1364 در ارودند رود بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

خاطره ای از همرزم شهید

در یکی از اعزام ها به جنوب برای آموزش نحوه مقابله با حملات شیمیایی و آشنایی با انواع بمب های شیمیایی اعزام شدیم. مسئول آموزش گفت باید محاسن خودتان را از ته بتراشید! ایشان گفت: حرام است و من این کار را انجام نمی دهم.

زمزمه های عملیات به گوش می رسید و اصرار داشت که به دماوند برگردد. گفتم عملیات در پیش است، الان جبهه نیاز دارد. گفت: آری من به مردم بدهکارم باید برگردم و حق الناس را ادا کنم و رفت و زود برگشت و در عملیات هم شرکت کرد و قول و قرار گذاشتیم هر کسی شهید شد شفیع دیگری شود و در آخر در بمباران هواپیمایی دشمن در اروندرود به شهادت رسید و پیکر پاکش در محل روستای سربندان به خاک سپرده شد.

منبع: کتاب چلچراغ فروزان (زندگی نامه چهل شهید پاسدار شهرستان دماوند)

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده