در روزهایی که آتش جنگ بر سر خاک مقدس ایران میبارد و دشمن کینهتوز، بیرحمانه به میهن ما حمله کرده است، صدای مادر شهید سیدحسین جوادی از دیار رضوانشهر، پژواک دلهای میلیونها ایرانیست. مادری که با قلبی آکنده از عشق و ایمان، میگوید: «پسرم نه برای شهرت، که برای خدا رفت و اگر امروز زنده بود، بیتردید اولین نفری بود که پای در میدان نبرد میگذاشت تا از خاک وطن و حرم ولایت دفاع کند.»
همسر شهید سید قدیر قدیری از مردی میگوید که شهادت را نه پایان، که رسیدن میدانست. در نهم اسفند ۱۳۶۲، در شلمچه، زیر باران آتش، قامت برافراشت و دل به دعوت خداوند سپرد. خاطراتی پر از ایمان، ایثار و نجابت، هنوز در قلب همسرش جاری است.
شهید سید محمد اسحاقی، دانشجوی تاریخ و پاسدار انقلاب، پیش از شهادت در شلمچه، وصیتنامهای ماندگار نگاشت که نهتنها شرحی از دیون شخصی، بلکه نقشهای فکری برای آیندهسازان انقلاب است. از واگذاری هدفمند کتابها و دستنوشتهها تا تأکید بر ترویج اندیشه اسلامی در دانشگاهها و سنگرهای فرهنگی، همه نشان از دغدغهمندی شهیدی دارد که حتی لحظه رفتن را فرصتی برای تداوم آگاهی میدانست.
به گزارش نوید شاهد گیلان، شهید سید زینالعابدین (محسن) عابدی شاهخانی، از شهدای والامقام دفاع مقدس، با ایمان راسخ و روحیه انقلابی، راه جهاد را در پیش گرفت و در وصیتنامهای ماندگار، خانوادهاش را به صبر، نماز، قرآن و وفاداری به ولایت سفارش کرد.
در هیاهوی دنیا، هنوز هستند پدرانی که فرزند خود را نه در قاب عکس، که در جان و جانانهشان به همراه دارند. پدر شهید سیدحسین جلیلی از تالش، در گفتوگویی صمیمی، از فرزندی گفت که سید بودن را معنا کرد و در آتش کربلای۵، شلمچه را به خاکی مقدس بدل ساخت.
شهیدی از خطه گیلان، با دستانی پینهبسته و دلی از ایمان، از کارگری در کوچههای لنگرود تا معراج آسمان در میدان شلمچه رفت. سیدابوطالب منفرد، بسیجی جوانی بود که با وصیتنامهای پر از شعور و شور، خونینپوش به دیدار معشوق شتافت و دامادی خویش را در لباس شهادت جشن گرفت.