شهدای محرم استان گیلان شهید محمدرضا حاتمی دلچه (تاریخ شهادت مصادف بـا دوازدهـم محـرم سال1404هجری قمری)

خدايا، تو خودت مي داني که من در اوّل اين عمر کوتاه، چقدر گناه و معصيّت کردم ،چقدر از دستورات تو نافرماني کردم و چقدر سخنان تو را ناديده گرفتم ، اگر تو مرا نبخشي ديگر اميدي ندارم.

اي اميد نا اميدان و اي بخشنده مهربان من جز تو هيچ گونه اميدي ندارم و تنها اميد من تويي و من از تو ياري مي جويم که مرا نجات بدهي. اي ياري دهنده ی بي کسان ،اميد است که در اين راه مرا ياري فرمائي و کمکم کني که جان خود را در راهت فدا کنم تا شايد کمکي به دين خود کرده باشم و به قول امام من مي روم ولي عبرتي مي شوم براي ديگران.

* * * * *

براي من ننگ است که اينجا بمانم و دوستانم توي جبهه شهيد شوند و مي ترسم از قافله عقب بمانم.

پدر و مادر مهربانم، دوست دارم که شما همانند پدران و مادران شهيداني باشيد که صبر را پيشه کرده اند و خدا را شکر مي گزارند که چيز ناقابلي را به او تقديم کردند. مادرم ،مگر خودت نگفتي که خدا مرا به تو داد و اين خداست که دوباره تورا مي گيرد. پس چه خوب است که در راه خدا انسان شهيد بشود. مادر جان ، از شما مي خواهم که شير خود را بر من حلال بگرداني و سر قبرم گريه نکنيد و شيريني پخش کنيد تا اين منافقان ضد اسلام چشمشان کور شود.

* * * * *

اگر سعادت شهادت را داشتم و شهيد شدم راضي نيستم که براي من گريه کنيد. گريه را آن روزي بايستي بکنيد که از امام و روحانيّت متعهّد جدا شويد.