خاطرات جانباز عسگری ارجنکی |مردِ مُهر سنگی
به گزارش نوید شاهد چهار محال و بختیاری؛ جانباز 70 درصد جعفر عسگری ارجنکی، چهارم فروردین 1344، در روستای ارجنک از توابع شهرستان شهرکرد به دنیا آمد. پدرش عباس دامدار بود و مادرش جمیله نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سال 1366 ازدواج کرد و صاحب سه پسر شد. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بی سیم چی گردان 159 پیاده از لشکر 184 خرم آباد بود. سی ام فروردین 1366 در منطقه عملیاتی مهران بر اثر اصابت گلوله خمپاره "120 میلیمتری" به بدن مجروح شد.
ده کیلومتری خاک عراق در منطقه سلیمانیه بودیم ، منطقه فاقد پوشش گیاهی لازم بود .تپه ای اطرافمون بود که به خاطر شباهتش به یال اسب، اسمش را گذاشته بودیم تپه یال اسبی . تپه یال اسبی تقریباٌ غرب تپه کله قندی بود.
یادم میاد، رود کم عمقی از اون حوالی می گذشت. هر وقت عملیات نداشتیم از کف رود سنگهای گِرد و تقریبا صاف پیدا می کردم و با لبه تیز چاقو کاملا صاف و صیقلشون می دادم و اسامی متبرکه را با نوک چاقو روی سنگ حک و با میخ وسط سنگ را سوراخ می کردم و نخی از اون عبور می‌دادم، این می شد مُهرِ سنگی.
ایراد بزرگی که مُهرهای گِلی در جبهه داشتند، این بود که وقتی از راه خاکی و آبی به دل دشمن می زدیم؛ مُهر یا می شکست یا موقع گذشتن از آب خیس می شد و قابل استفاده نبود. به همین دلیل تصمیم گرفتم یک مهر سنگی بسازم. اولین بار برای خودم ساختم. وقتی بچه ها مهر را دیدند، از من خواستند که برای اونها هم مهری بسازم . دیگه بچه های گردان مرا به نام" مردِ مُهر سنگی" می شناختند.
هر کس مهر می خواست، سراغ منو می گرفت. وصف مهرهام حتی به گوش روحانی گروهان یکم لشکر 84 خرم آباد هم رسیده بود. یادم می یاد مَنو یه روز حاج آقا صدا زد؛ خدمتشون رسیدم، با رویی گشاده از من استقبال کرد. از کاری که انجام می دادم (ساختن مهر) بسیار تعریف کرد. در آخر هم از من خواست در صورت امکان چند مهر برایش بسازم که سعادتی برای من بود.
