چگونه می‌توان در آن دنیا سر بلند کرد
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید محمدرضا بورقي، دوم فروردين 1334، در شهرستان تفت به دنيا آمد. پدرش علي و مادرش ربابه نام داشت. تا پايان دوره ابتدايي درس خواند. برقكار ساختمان بود. سال 1357 ازدواج كرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. نوزدهم دی 1365، با سمت غواص در شلمچه با اصابت گلوله به چشم، شهيد شد. مزار وي در گلزار شهداي شهر گرمدره تابعه شهرستان كرج قرار دارد.
در ادامه فرازی از متن وصیت نامه شهید بورقی را بخوانید:
بسم الله الرحمن الرحيم
به داد خود برسيد وقت تنگ است، پس از حمد و ستايش خداوند تبارك و تعالي و درود بيكران بر خاتم الانبياء (ص) و سلام بر امامان معصوم (ع) و سلام بر امام مهدي (عج) منجي عالم بشريّت و برپا كننده‌ی قسط و عدل و بر نایب بر حقّش امام خميني كه خداوند سايه‌ی پُر بركتش را بر سر همه‌ی ملل مظلوم جهان تا ظهور آقا امام زمان (عج) مستدام بدارد و سلام بر شهداي به خون غلطان جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل و سلام بر خانواده هاي معظّمشان كه خداوند به آنها صبر جميل و اجر جزيل عنايت بفرمايد. * ... إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ * (بقره/156) ما از خدایيم و بازگشتمان به‌سوي خداست. بشر روزي با اين دنياي فاني وداع مي‌نمايد و در پيشگاه خداي حاضر و به اعمال گذشته و آينده شان پي‌مي برد. واي و صد واي بر آنان كه قدر خودشان را در اين چند روز دنياي فاني نمي‌دانند يعني دستشان را پُر نمي‌نمايند و به اخلاق حسنه و اعمال نيك آراسته نمي‌شوند.
افسوس كه دل مي‌بندند و دوست مي‌دارند چند روز دنياي فاني را همچنان دل مي‌بندند كه انگار چند صد سال عمر مي‌نمايند، غرور مي ورزند، غفلت زده‌اند و سركشي و بلند پروازي مي‌نمايند و در نهايت از درگه خداوند رانده مي شوند، مي‌گويند وقتي ملك الموت پيششان مي‌آيد و مي‌خواهد قبض روحشان نمايد، اجازه مي‌خواهند يك روز ديگر به آنها مهلت داده شود. به آنها اجازه داده نمي‌شود مي‌گويند يك ساعت باز هم اجازه داده شود. هر چه اصرار مي‌كنند كسي به حرفشان گوش نمي دهد، مي گويند آن روز، روز حسرت است. حسرت از اين كه چرا اين چند روز دنيا را در غفلت به‌سر برده‌اند و چرا باعث معصيت شده اند؟ خدايا! شرمسار و خجليم كه مدّتي از عمرمان به زشتي گذشت، به غفلت و معصيت گذشت، چگونه مي توان در آن دنيا سر بلند كرد در صورتي كه جز معصيت و گناه كوله‌بار ديگري نداريم؟ شكر خداي را كه باز چند صباح از عمرمان در كنار برادران عزيز و بزرگوار مخلص بسيج و سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در جبهه هاي نور عليه ظلمت گذشت. در كنار شهداي بزرگوار و گرانقدر و در كنار معلولان و مجروحان و مفقودان گذشت. خدا خود بهترين شاهد است خود مي‌داند كه اين بنده ی حقير عاصي به هيچ وجه من الوجوه صلاحيّت آمدن به اين منطقه‌ی پاك و مقدّس در كنار اين عزيزان و سروران را نداشته‌ام.
خدايا! الحمدالله ربّ العالمين كه قسمت شد مدّتي در كنار اين عزيزان باشم.
خدايا! تو خود مي داني كه خواسته‌اي جز رضا و خشنودي تو ندارم از سويي به گناهم و سراسر عمري كه به بيهودگي و غفلت گذراندم نگاه مي كنم دلم مي‌لرزد و مي‌گويم نكند مرا نبخشي؟ و از سوي ديگر به رحمت و فضل و بخشش تو نگاه مي‌كنم اميدم به رحمت و بخشودگيّت زيادتر مي شود. إن شاء الله كه همه‌ی مسلمين سربلند و سرافراز باشند. إن شاء الله، مسلمين با دست پُر به پيشگاه خداوند منّان حاضر شوند. إن شاء الله پرده‌ی حجاب‌هاي ما بين من و خودش را كنار بزند و با ديده‌ی دل جمال حق را هر چه زودتر ببينم و از اين دنياي سراپا معصيت و گناه هر چه زودتر پَربكشم.
خدايا! مرگي به جز شهادت در راه خودت براي همه‌ی رزمندگان اسلام و اين حقير قرار مده. خدايا! اين برادران بسيج و ياران امام را و برادران سپاه و ارتش را محفوظ بدار. خدايا! ظلم و ستم را بركن إن شاء الله. خدايا، خدايا، تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار از عمر ما بكاه و بر عمر رهبر افزا. بیست و دوم آذر 1365
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت‌نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد: بشر روزي با اين دنياي فاني وداع مي‌نمايد و در پيشگاه خدا حاضر و به اعمال گذشته و آينده شان پي‌مي برد.
شاهد قرآنی: اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَکُمْ وَ تَکاثُرٌ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ کَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَباتُهُ ثُمَّ يَهيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَکُونُ حُطاماً وَ فِي الْآخِرَةِ عَذابٌ شَديدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٌ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ. (حدید/20)
بدانيد که زندگانی دنيا به حقيقت بازيچه‌ای است طفلانه و لهو و عيّاشی و زيب و آرايش و تفاخر و خودستايی با يکديگر و حرص افزودن مال و فرزندان. در مثل مانند بارانی است که گياهی در پی آن از زمين برويد که برزگران (يا کفّار دنياپرست) را به شگفت آرد و سپس بنگری که زرد و خشک شود و بپوسد و در عالم آخرت (دنيا طلبان را) عذاب سخت جهنم و (مؤمنان را) آمرزش و خشنودی حق نصيب است و باری، بدانيد که زندگانی دنيا جز متاع فريب و غرور چيزی نيست.
انتهای پیام/
