شهید «عزیزالله علی‌زاده» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «پدر و مادر جان! آرزو دارم بعد از فراق من به هیچ وجه ناراحت نباشید زیرا من به راهی رفته‌ام که همیشه جاودانه خواهم بود.»

من به راهی رفته‌ام که همیشه جاودانه خواهم بودبه گزارش نوید شاهد سمنان، شهید عزیزالله علی‌زاده یکم فروردین ۱۳۴۷ در شهرستان تهران به دنیا آمد. پدرش محمدحسین و مادرش سکینه نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. جهادگر بود. هشتم خرداد ۱۳۶۷ با سمت راننده در حلبچه عراق بر اثر اصابت گلوله به پهلو، شهید شد. پیکر وی در گلزار شهدای روستای برم از توابع شهرستان دامغان به خاک سپرده شد.

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:

«وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ» (سوره آل عمران آیه ١٦٩)
مپندارید آنان که در راه خدا کشته می‌شوند مردگانند، بلکه آنان زنده‌اند و در نزد پروردگارشان روزی می‌خورند.

مرا در کنار هم‌سنگر شهیدم دفن کنید!

من عزیزالله علیزاده با اعتقاد قلبی به وحدانیت خدا و اصول دین و پیروی از اولی‌الامر زمان، ولی فقیه، وصیت خود را بدین شرح می‌نویسم:

دوست دارم بعد از شهادت، مرا در روستای برم دامغان همان محل زندگی‌ام و در کنار هم‌سنگر شهیدم، حسین شفیع‌زاده دفن کنید!

من به راهی رفته‌ام که همیشه جاودانه خواهم بود

پدر و مادرجان! آرزو دارم بعد از فراق من به هیچ وجه ناراحت نباشید؛ زیرا من به راهی رفته‌ام که همیشه جاودانه خواهم بود.

وصیت من نسبت به مردم این است که وحدت را بین خود حفظ نمایند.

 

انتهای متن/

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده