خاطره‌‌ای از شهید «خوبیار عاشوری»
دوشنبه, ۲۹ خرداد ۱۴۰۲ ساعت ۰۸:۲۸
خاله شهید نقل می‌کند: «مانده بودم چطور او و علی که همیشه و همه جا با هم بودند این بار، این دو دوست از هم جدا شدند اما به فاصله خیلی کم از هم شهید شدند و انگار قسمت بود دوستی علی و خوبیار در آن دنیا نیز پایدار باشد.»

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید خوبیار عاشوری يكم فروردين 1342، در روستای دمک از توابع شهرستان ميناب چشم به جهان گشود. پدرش مهدی (فوت1363) كشاورز بود و مادرش سكينه نام داشت.

تا دوم ابتدايی درس خواند. سال 1364 ازدواج كرد. به عنوان پاسدار وظيفه در جبهه حضور يافت. سی‌ام خرداد 1367، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به دست و سينه، شهيد شد.

مزار او در روستای هشتبندی تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.

لغا

خاطره‌ای از شهید خوبیار عاشوری:

روایت دو پسر خاله که در فاصله کم از هم شهید شدند

خوبیار پسر خوب و مهربانی بود، با همه افراد فامیل خوش اخلاق بود. خوبیار و پسرم علی دوستان صمیمی هم بودند. همیشه از دوران کودکی با هم بودند، با هم بازی می‌کردند، کار می‌کردند و با هم شهید شدند.

خوبیار سن زیادی نداشت، پنج بار خواست مخفیانه به جبهه برود که هر پنج بار او را برگرداندند، ولی آن قدر اصرار و پافشاری کرد تا بالاخره همه راضی به رفتنش شدند. مانده بودم چطور او و علی که همیشه و همه جا با هم بودند این بار، این دو دوست از هم جدا شدند ولی به فاصله خیلی کم از هم شهید شدند و انگار قسمت بود دوستی علی و خوبیار در آن دنیا نیز پایدار باشد.

(به نقل از خاله شهید)

 

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده