سرباز وطن در شوش خونین
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید والامقام محمدحسن قمری از مردان بی‌ادعا و دوست‌داران واقعی این مرز و بوم بود؛ مردی که راه هدایت را یافت و برای رسیدن به قرب الهی، با اخلاص در مسیر دفاع از میهن گام نهاد. او و همرزمانش رفتند تا دین خدا در سرزمین ایران استوار بماند و دشمنان نتوانند پس از انقلاب، این کشور را از پا درآورند.
در روزگاری که ایران هنوز داغدار شهدای انقلاب بود و کشور با زخم‌های تازه، درگیر تجاوز دشمن بعثی شد، فرزندان این خاک یک‌بار دیگر به میدان آمدند؛ و محمدحسن قمری نیز یکی از همان دلیرمردانی بود که بی‌ادعا لباس رزم پوشید.
او در چهارم دی‌ماه سال ۱۳۴۱ در روستای فیجان از توابع شهرستان اراک، در استان مرکزی، دیده به جهان گشود. فرزند دوم خانواده‌ای صمیمی، ساده‌زیست و مؤمن بود؛ خانواده‌ای که با تلاش فراوان روزی حلال به دست می‌آوردند و فرزندانشان را با تربیت اسلامی پرورش می‌دادند تا سربازان خدا و خدمتگزار مردم باشند. یکی از این فرزندان، محمدحسن بود؛ پسری مهربان، پرتلاش و مسئولیت‌پذیر که دوران کودکی خود را در آغوش پرمهر مادر و در سایه محبت پدر سپری کرد و از ایشان عشق، دیانت و غیرت آموخت.
با فرا رسیدن سن مدرسه، به دبستان رفت و تحصیل را تا پایان کلاس پنجم ابتدایی ادامه داد. اما به‌دلیل شرایط اقتصادی خانواده، ناچار شد ترک تحصیل کرده و وارد بازار کار شود. در همان دوران نیز روحیه‌ای متعهد و دلسوز از خود نشان داد و نمی‌توانست نسبت به نیازهای خانواده بی‌تفاوت باشد.
با آغاز جنگ تحمیلی، محمدحسن قمری که جوانی متعهد و غیور بود، تصمیم گرفت برای دفاع از وطن و آرمان‌های انقلاب، به میدان نبرد برود. به‌عنوان سرباز وظیفه در لشکر ۷۷ خراسان عازم جبهه شد و با تمام توان در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور یافت.
سرانجام، در تاریخ دهم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۶۱، همزمان با عملیات بیت‌المقدس، در منطقه شوش، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به پهلو، به فیض عظیم شهادت نائل آمد. پیکر پاک و مطهر این شهید عزیز در زادگاهش، روستای فیجان، به خاک سپرده شد.
محمدحسن قمری، نه‌تنها سرباز وطن که سرباز دین و حقیقت بود؛ جوانی که به زندگی ساده و بی‌ریای خود معنا بخشید و با خون خود، سطر دیگری بر کتاب افتخارآمیز شهدای این سرزمین افزود.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
