کارگری که در کوره‌های رنج، الماس ایمان شد
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید محمدامین جوادی، در نخستین روز تابستان سال ۱۳۳۶ در شهر قزوین، در خانواده‌ای زحمت‌کش و مذهبی دیده به جهان گشود. از همان کودکی، فقر و محرومیت، هم‌خانه‌اش بود، اما این سختی‌ها نتوانست عشق او به خدا و اهل‌بیت (ع) را کم‌رنگ کند.
تحصیل و کار
در هفت‌سالگی پا به مدرسه گذاشت، اما پس از پایان کلاس پنجم، به‌دلیل مشکلات مالی، ناچار شد ترک تحصیل کند و برای کمک به خانواده، به کارگری روی آورد. او در شرکت اکباتان مشغول به کار شد، اما قلبش همیشه در جست‌وجوی راهی برای خدمت به اسلام و انقلاب بود.
فعالیت‌های انقلابی
در روزهای اوج انقلاب اسلامی، محمدامین جوادی در همه تظاهرات و راهپیمایی‌ها علیه رژیم پهلوی حضور فعال داشت. پس از پیروزی انقلاب، به‌سرعت به بسیج پیوست و در تمام صحنه‌های حساس، از جمله پاسداری از دستاورد‌های انقلاب، پیشگام بود.
ازدواج و زندگی خانوادگی
با وجود مشکلات مالی، ازدواج کرد و صاحب دو فرزند پسر شد. او همسری مهربان و پدری دلسوز بود، اما وقتی جنگ تحمیلی آغاز شد، نتوانست در خانه بماند. با وجود مسئولیت سنگین خانواده، عشق به دفاع از وطن و اسلام، او را به جبهه‌ها کشاند.
اعزام به جبهه و شهادت
در دوم خرداد ۱۳۶۱، با وجودی که تنها ۲۸ روز در جبهه حضور داشت، در عملیات بزرگ رمضان شرکت کرد و در منطقه شملچه، با رشادتی وصف‌ناشدنی جنگید تا اینکه در سی‌ام خرداد همان سال، بر اثر اصابت ترکش به سینه و کتف، به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای طالقان آرمید.
ویژگی‌های اخلاقی شهید
عبادت: همیشه در نماز جماعت و جمعه حاضر بود و به دعای کمیل و توسل علاقه‌ای ویژه داشت.
ایثار: با وجود دو فرزند کوچک، دفاع از اسلام را بر هر چیزی مقدم شمرد.
اخلاق نیکو: مهربان، بردبار و فروتن بود و همیشه در کار‌های خیر پیشقدم می‌شد.
خاطره‌ای از همسر شهید
«همسرم میگفت: "اگر من نروم، چه کسی برود؟ " او عاشق امام و انقلاب بود و همیشه میگفت باید از این آرمان‌ها دفاع کرد. وقتی خبر شهادتش را آوردند، باور نمی‌کردم، اما می‌دانستم که او به خواسته‌اش رسیده...»
انتهای پیام/
