وصیتنامه شهید علیرضا براتی
وصیت نامه پاسدار رشید اسلام شهید علیرضا براتی
به نام خداوند بخشنده مهربان
خدایا چگونه لب به سخن گفتن باز کنم ، ای معبود من در حالی که سرتا پا گناه و معصیت و نافرمانی هستم . و با چه روشی با تو تکلم کنم چون چیزی ندارم . درمانده و حیرانم و بی چیزم و هر چه دارم از توست سخن گفتن من از توست پس چه گویم آیا گفتار مرا قبول می کنی ؟
افتخار می کنم که در این دوران زندگی کردم ، در زمانی که بهترین نعمت الهی نسبت به بندگانش افتخار می کنم که در این دوران زندگی کردم ، درزمانی که بهترین نعمت الهی نسبت به بندگانش است و آن نعمت جهاد است . زمان جهاد هم اکنون است چقدر ما غبطه می خوریم که ای کاش در صحرای کربلا بودیم و به حسین ( ع ) کمک می کردیم . اکنون زمان آن رسیده پس باید تکان بخوریم و حرکت کنیم .
پروردگارا اگر تو آگاهی که در راه تو قدم برداشتم و اعمال مرا قبول می کنی پس مرا به سوی خود فراخوان و اگر نه آنقدر در آزمایشات و مشکلات بیندازم تا شایسته شهادت گردم .
انسان آخر می میرد و مردن هم یکبار است مردن در بستر خیلی مشکل است آن هم با بار معصیت چه بهتر که مردن در راه خدا باشد .
در سختی های زندگی به قرآن و دعا و عبادت پناه ببرید چون باعث تسکین و آرامش قلب می شود قبل از آن که در سختی های زندگی به قرآن و دعا و عبادت پناه ببرید چون باعث تسکین و آرامش قلب می شود قبل از آن که در مقام و رفاه پیشرفت کند در خود سازی پیشرفت کنید ( ما که توانستیم )
و کلید خودسازی آن است که باید گریه کرد . ناله کرد و آن هم اگر خدا توفیق گریه و ناله را بدهد خدایا ، با این بار گناه را بپذیر و ترسم از آن است که در درگاه تو قبول نشوم .
خدایا ، مرا قبول کن من سعی کردم بنده خوبی برای تو باشم و آخر نتوانستم اگر تو کمک نکنی من در آتش دوزخ می سوزم بارها به نعمت های تو چشم دوختم و نشستم و فکر کردم که مرا بیاموزی لیکن اگر به من رح نکنی سیه روز خواهم بود . من که چیزی ندارم هر چه دارم از توست . جان ناچیز من از توست . پس چنان کن این جان را هم در راه خود فدا کنم .
آرزوی ما سعادت آخرت است و سعادت ما هم از امام است . باید از امام تشکر کرد که ما را از باتلاق و منجلاب و طوفان های دنیوی نجات داد و اگر امام نبود ما غرق شده بودیم و هر چه داریم از رهبریت این مرد است .
پدر و مادرم ، مرا حلال کنید که فرزند خوبی نبودم و افتخار کنید که فرزندانشان را در این زمان تربیت می کنید و امیدوارم که ناراحت نباشید . برای من گریه نکنید چون خودتان گفتید ما دوستدار تربیت حسین ( ع ) هستیم و تشنه زیارت قبر مطهر سیدالشهداء هستید .
افتخار کنید که در راه حسین ( ع ) فرزند می دهید ما باید به حال خود و برای اعمال سنگین خود گریه کنیم تا خدا اعمال ما را قبول کند .
پدر و مادرم ، مکر شما در زمان نوزادی صدای اذان به گوش من نخواندیدو مکر کتم مرا با تربت پاک حسین ( ع ) برنداشتند پس خوشحال باشید و سربلند و سرافراز حرکت کنید . به خواهرانم می گویم که به حجاب اهمیت بدهید که حجاب تضمین خون شهیدان است مخصوصا خواهرانی که در جهت تحصیل قدم بر می دارند . از افرادی که حقی بر گردن من دارند و از من ناراحت هستند طلب بخشش می کنم .
خدایا این قلب محجوب و پرده گرفته ما را هدایت کن نجات پیدا کنیم .
خدایا ما را چنان قرار ده که دل های ما پوشیده از گناه باشد .
خدایا ما را چنان مکن که پاسداران قلوب ما شیاطین باشد .
خدایا ما رارستگار کن که اعمال ما و قلب ما چراگاه شیطان قرار نگیرد .
خدایا ما را با سیالشهداء امام حسین ( ع ) محشور کن .
علیرضا براتی 8/ 6 / 1365