وصیتنامه نامه شهید ذبیح الله رئیسی
« بسم رب الشهدا و الصالحین »
وصیتنامه نامه شهید ذبیح الله رئیسی
با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام امت و با سلام بر شهیدان گلگون کفن وصیتنامه خود را شروع می کنم.
اولا: از پدر و مادر وبرادران و خواهران خود می خواهم مرا ببخشند که از آنها خداحافظی نکردم چون که شما ممکن بود مانع از رفتن من به جبهه می شدید . اما باید رفت باید با کافران و یزیدیان زمان جنگید . ما مسلمانیم و خود را دنبال رو پیرو حضرت علی (ع) و همانطوری که بزرگترین دشمنان علی در مقابل شمشیر علی (ع) به خاک می غلتیدند همانطوری که امام حسین تسلیم نشد و این کار را ننگ می دانست . در جایی می فرماید:
تن مرده به گریه دوستان به از زنده و تعنه دشمنان
که من عارم آید از این زندگی که سالار باشم کنم بندگی
و در جای دیگر می فرماید اگر قرار است ما روزی بمیریم پس چه بهتر که به خاطر اسلام عزیز در زیر سم اسبان نابود گردیم پس ما که خود را دنبال رو آنها می دانیم باید همانند آنها تسلیم نشویم باید به مبارزه برخواست . تا کی در خانه بنشینیم و کافران ، برادران عزیز ما را سرزمین و ناموس و شرف ما را از بین ببرند . اگر زندگی چنین باشد انسان بی غیرت هیچ تحرکی از خود نشان ندهد. چنین زندگی زندگی حیوانیست و نمی شود که نام مسلمان بر خود نهاد و آبروی حضرت علی و امام حسین و دیگر کوشش کنندگان دین را از بین خواهد برد.
مادر و پدر و برادرانم اگر بنده ذبیح الله در این جنگ حق علیه باطل شهید شدم که خدا این را نصیبم کند و ما را بپذیرد بعد از من گریه نکنید چون که گریه در شأن شهید نیست باید افتخار کنید که این فرزند حقیرتان را قربانی الله نموده اید صحبت زیاد ندارم اما وقت ندارم شما را به خدا می سپارم . والسلام ذبیح الله رئیسی
