بسم الله الرحمن الرحيم

وصيت نامه امیر سرلشکر شهيد كريم بياتي

      خدايا تو مي داني كه من در اين لحظه خالصانه و مخلصانه قدم در اين راه نهادم و از همه چيز زندگي گذشتم و ماديات و معنويات زندگي را ناديده گرفتم . خدايا تو به من كمك كن كه با قلبي پاك بتوانم اين راه را ادامه دهم .

 اي خداي بزرگ تو خوب مي داني كه در اين دنيا خيلي كم انسانها پيدا مي شوند كه به فكر هم يا هم نوع خود باشند . خدايا ما را از اسارت دنيا برهان و به سعادت آخرت برسان و در جامعه اي كه هر كس فكر خويشتن و فكر دنيا داري خود می باشد هيچ پيشرفتي حاصل نمي شود و بشر را به منجلاب ياس مي‌كشاند و انسان را در مردابهاي نيستي و باتلاقهاي پستي مفقود مي سازد.

ولي به هر حال هر كس ايده و عقيده اي دارد ، اما از عقيده خود درست استفاده نمي كند ، گيرم كه من الان هم زنده بمانم !

 آيا مي توانم ميلياردها سال به زندگي خود ادامه دهم و سر نوشت آخر من چيست و چه خواهد شد ؟ مگر من نمي ميرم ؟ پس بهتر است راه را خودم انتخاب كنم و با شرافت زانوهاي من به زمين بيفتد و سر تعليم در برابر پروردگار خود فرو آورم .

 اگر بناست انسان بميرد چرا مرگ با افتخار و عزت نباشد، و چرا به استقبال مرگ نرود و صبر كند مرگ به سراغ او بيايد، و او را به ذلت و خواري بكشاند، چرا انسان بايد همانند چوبي باشد كه در آب شناور و موقعي كه به گرداب مي رسد آنقدر در آب بچرخد تا آب مسير حركت او را تعيين كند .

 چرا ما از منيت و شيطنت ها و خودستايي ها و خود روي ها و خود شايعه ها دست بر نمي داريم ؟ 

چرا ما در مقابل انسانها احساس مسئوليت نمي كنيم ؟ چرا ما از گرسنگان افريقا خجالت نمي كشيم ؟ 

چرا ما به آوارگان فلسطين كمك نمي كنيم ؟ چرا شيطان ماديات و زن و فرزند دست و پاي ما را بسته چرا ما حركت نمي كنيم چرا ما معتقد نيستيم اگر هستيم قدم بر نمي داريم جواب اينها را نمي دانم چه كسي بايد بدهد.

    من با خون خودم بعنوان يادگاري اينها را امضاء مي كنم زيرا مجبور به پاسخ گويي نيستم زيرا بندگان خدا را تنها مي بينم زيرا كاري بيش از اين از من ساخته نيست الآن من همه چيز را فكر مي كنم و مي بينم چرا كه خدا به من عقل داده شعور داده ، بينش داده فهم و درك داده و چرا از اينها در راه خود او استفاده نكنم ؟ 

چرا الان كه فرصت دارم صبر كنم تا فردا دست و پاي من بسته شود و چشم من نبيند و گوش من نشنود و زبان من نگويد حقايق را، در جهان امروز ما اسلام تنهاست و مستكبران كه مي رفتند با سياستهاي استعمارگرانه خود معنويات مكتب ما را از بين برده و ظواهر كفر آميزي جايگزين آن سازند . ولي صاحب آن بموقع دست آنها را قطع و چشم آنها را كور و پاي آنها را بريده و ما را كه در خواب غفلت و ذلت بوديم بيدار كرد و نور امامت را در جامعه ما دميد و راه عدالت را به ما نشان داد تا ببينيم آيا ما لياقت سربازي او را داريم آيا ما شايستگي اطاعت از وي را داريم ولي ما همه چيز را همانطوريكه ايثارگران نشان داده اند نشان خواهيم داد.

آنها در زمانيكه كشتي طوفان زده اسلام داشت در باتلاقها فرو مي رفت و با گامهائي استوار دريايي از خون بوجود آوردند تا كشتي طوفانزده اسلام را بر فراز آن دريا شناور سازند و از نيستي نجات دهند . ما نيز آنقدر خون خواهيم داد و آنقدر حماسه آفريني خواهيم كرد تا دريائي خروشان از خون و حماسه بوجود آوريم و كشتي اسلام و انقلاب را بر فراز آن حركت دهيم و به ساحل نجات برسانيم . مانند باد وحشي اقيانوس كه خالق امواج توفنده است و از دور به بيگانه اي لبخند مي زند و در نزديك آنها را به كام مرگ مي كشاند و به هيچ بيگانه اي رحم نمي كند همه مفسدين را از سطح گيتي محو كنيم. انشاالله

خدايا، خدايا تا انقلاب مهدي، حتي كنار مهدي خميني را نگهدار.