روایت تصویری از سردار شهید "عبدالصمد امیریان فارسانی "

ازکجــای این واقعــه بگویم چگونه از تواضعت، غیرت، شرافت، انقلابیگریت، تحت فرمان امام راحل بودنت بگویم برادرجان ای امیر و رفیق و غمخوارم.
هم برادرم بودی هم پدرم بودی هم مادرم بودی. صمد عزیز ازا ینکه ابدی شدی به آرزویت رسیدی اربا اربا شدی همه این سرزمین شرمنده ات شدخوشحالم چرا که این خواسته قلبیت بود و خدا می داند چقدر شبهایی با اشک و تضرع و خشوع دعا کردی برای وصالت با شهدا تا خدایت استجابت نمود دعایت را اما یک مطلب که عذابم می دهددوری از شماست.
ای کاش لیاقت داشتم و در طول این همه سال که دنبال وصال با تو بودم خدایم مرا هم اجابت می کردو به وصالت می رسیدم آن وقت خوشحالیم هزاران برابر می شد.
صمدعزیزم برادرخوب و دلسوزم هنوز هم به امید این هستم که همان نگاه محبت آمیزت را از من دریغ نکنی. شاید خدای تبارک و تعالی به واسطه نگاه روحانی تو به من حقیر نگاهی شهدایی کند.
برادرخوبم دعایم کن قبل از اینکه بمیرم خود مرگم را انتخاب کنم و به حرمت روزهایی که درمعیتت بودم برایم دعاکن که خدای سبحان از مرگهای بستری رهائیم بخشد ای اسطوره تقوی و شهادت، سردار بی‌بدیل دلهای عاشق

برادخوبم ازکجاشروع کنم و چگونه بگویم شرح واقعه را، درحالی که شما جان شیرینتان را تقدیم ارزشهای این انقلاب کردید و تکه تکه شدی برای حفظ ارزشها و کرامات انسانی در آن صحرای پهناور در کنار دجله. همانجایی که مولایمان در کنار آبش از عطش به شهادت رسیدند.
برادرخوبم امروز وقتی به هیمنه کار دقت می کنیم می بینیم اصول شهادت رعایت نشده. اخوی عزیزم خدا را گواه می گیرم که بعد از شما ما رسالت رابه نحو احسن انجام ندادیم و فقط گفتیم شرمنده‌ایم. دلاور برادرم مرا ببخش که برادر خوبی نبودم و با همه قصوراتم همه امیدم بعد از خدا شمایی.

خدا روحشان را شاد نماید و از برکات ایشان ما را هم نصیب گرداند