خاطره/ میترسیدم ریا شود
به گزارش نوید شاهد خوزستان،شهید عبدالرحيم مهدي زاده، سوم فروردين 1344 ، در شهرستان گتوند به دنيا آمد. پدرش عبدالمحمد و مادرش كنيز نام داشت. دانش آموز سوم متوسطه بود. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيستم ارديبهشت 1361 ، در خرمشهر بر اثر اصابت گلوله و تركش به شهادت رسيد. پيكر وي را در گلزار شهداي زادگاهش به خاك سپردند.
متن خاطره:
اواخرسال ۱۳۶۰ در جبهه دارخوین با برادران رزمنده نشسته بودیم و در آن جمع برادران شهید عبدالرحیم مهدیزاده ، مراد رضایی، نعمت مهرابی و مهدی نظری نیز بودند من که چند سالی از آنها بزرگتر بودم ، رو به آنها کردم و گفتم:« برادران ! فرماندهی اعلام کرده که چند نفر نیروی داوطلب نیاز داریم که شب عملیات داوطلبانه روی مین ها بروند تا راه عبور رزمندگان را باز کنند ، هر کس مایل است می‌تواند اعلام آمادگی کنند تا نام وی را به فرماندهی بدهیم.»
سکوتی سنگین جمع را فرا گرفت تمام سرها پایین رفت . انتظار نداشتم که در آن جمع یک نفر اعلام آمادگی نکند چون از روحیه و سابقه شجاعت آنها خبر داشتم و می‌دانستم که چقدر به شهادت علاقه دارند اما در آن لحظه حیرت سراپای وجودم را فرا گرفت و آن سکوت تا پایان جلسه به جمع سنگینی می‌کرد .
پس از جلسه هنوز هم در حیرت بودم که ناگاه شهید عبدالرحیم مهدی زاده نزدم آمد و گفت:«حاجی ! لطفا اسم مرا برای رفتن بر روی مین، به فرماندهی بدهید.»
تعجبم بیشتر شد و پرسیدم:«آخه اخوی، تو چرا این مطلب را در جلسه نگفتی؟!»
سرش را پایین انداخت و گفت:« میترسیدم ریا شود. حالا اگر امکان دارد این کار را بکنید. صورتش را بوسیدم و اوغرق در شعف و شادی! خداحافظی کرد و رفت.»
پس از او برادران دیگری از جمله شهید مراد رضایی، نعمت محرابی و مهدی نظری هر کدام جداگانه برای رفتن بر روی مین اعلام آمادگی کردند.
آنها در عملیات پیروزمندانه بیت المقدس جان بر سر پیمان خویش با امامشان خمینی کبیر نهادند و اینک سال‌هاست که مزار آنها در شهرستان گتوند زیارتگاه عاشقان قرآن و اسلام است.
