خاطره/ همدم مادر بزرگ
به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید محمد شجاعي، ششم شهريور 1335، در شهرستان بهبهان به دنيا آمد. پدرش مندني، كشاورز بود و مادرش زرنقاب نام داشت. تا پايان دوره متوسطه در رشته تجربي درس خواند و دیپلم گرفت. سال 1361 ازدواج كرد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. بيست و چهارم تير 1361، با سمت فرمانده گردان در محور اهواز كوشك بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار او در گلزار شهداي زادگاهش قرار دارد. برادرش رضا نيز به شهادت رسيده است.
متن خاطره:
شهید محمد شجاعی حقوق ماهیانه خود را به مستضعفین و محرومین می بخشید. اندکی از آن را برای خانواده‌اش نگه می‌داشت. در وصیت نامه نوشته بود که حقوقش را به دولت جمهوری اسلامی ایران بدهند تا در راه انقلاب و دفاع مقدس هزینه شود.
همیشه خود را شرمسار خانواده‌های شهدا می‌دانست و می‌گفت:«من از روی شهدا خجل هستم نمی‌توانم جواب ایثار پدر و مادر شهدا را بدهم.»
مادر بزرگ فرتوت و شکسته ای داشت و هنگامی که در شهر بود اصرار می کرد که حتماً نزد مادر بزرگ باشد تا به او کمک کند و او را دستگیری نماید. سبها کنارش می نشست و به سخنانش گوش می داد و گاهی نیز بررایش از جبهه و جنگ می گفت.
وقتی در عملیات رمضان اجر اشک های نیمه شب خود را از خدا گرفت و مفقودالاثر شد مادربزرگش آنقدر ضربه روحی دید که تاب نیاورد و از داغ فراق آن شهید بزرگوار دار فانی را وداع گفت.
پیکر پاک او شهید محمد شجاعی بعد از سالها کوچه ها و خیابانهای شهر مقاوم بهبهان را به عطر شهادت معطر ساخت.
