شهید «محمدعلی مولوی» علاقه و اشتیاق زیادی به شرکت در مسجد، مراسم مذهبی، عزاداری و سوگواری سیدالشهدا (ع) داشت. بر اثر ایمان به خدا بود که همواره با وجود مشکلات طاقت فرسای زندگی، چهره‌ای گشاده و خوشرو داشت.

به گزارش نوید شاهد چهارمحال و بختیاری؛ شهید محمدعلی مولوی هجدهم آبان۱۳۴۰ در روستای وردنجان از توابع شهرکرد در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود. پدرش جعفرعلی کشاورز بود.

شهید

 تا سن ۷ سالگی در دامان پرمهر و محبت مادر و پدری زحمتکش و رنج دیده پرورش یافت. از همان اوان کودکی استعداد خاصی داشت و تحت تأثیر تعالیم اسلامی قرار گرفت.

چهره‌ای گشاده و خوشرو داشت

علاقه و اشتیاق زیادی به شرکت در مسجد، مراسم مذهبی، عزاداری و سوگواری سیدالشهدا از خود نشان می‌داد. بر اثر ایمان به خدا بود که همواره با وجود مشکلات طاقت فرسای زندگی چهره‌ای گشاده و خوشرو داشت.

دید وسیعی داشت

بعد از گذراندن دوران ابتدایی که با مشقت زیادی همراه بود جهت کسب علوم دینی به حوزه علمیه امامیه شهرکرد رهسپار شد و پس از اندکی با هوشیاری و دید وسیعی که داشت، به سوی حوزه علمیه اصفهان حرکت کرد و در آنجا به تحصیل ادامه داد.

دستگیری توسط ساواکی‌ها

وی کاملاً اوضاع سیاسی را زیر نظر داشت و از اولین افرادی بود که از طرف حوزه با زندانی‌های سیاسی رژیم شاه تماس برقرار می‌کرد تا بالاخره با علنی شدن مبارزات ملت ایران بر علیه شاه و دولت وقت در یک درگیری حضوری با ساواکی‌های رژیم دستگیر شد.

از عاشقان امام (ره) بود

با پیروزی و شکوفایی انقلاب اسلامی و با کسب اجازه از حضور اساتید حوزه به کمیته فرهنگی جهاد سازندگی اعزام شد و مدتی در آنجا به فعالیت پرداخت. ولایت فقیه را خوب می‌شناخت و از عاشقان امام (ره) بود. وی در تمام جلسات مذهبی از قبیل قرآن، سیاسی، نظامی، اجتماعی درمانی شرکت فعال داشت.

اعزام به جبهه

با شروع جنگ تحمیلی به جبهه‌ها رهسپار شد و ضمن انجام کار‌های فرهنگی تبلیغی در جبهه‌ها، به امور درمانی و امدادی می‌پرداخت.  زمانی که از جبهه‌ها باز می‌گشت، اوقات فراغت خود را به کمک مجروحین می‌شتافت.

سرکشی به افراد مستضعف از خصوصیات بارز اخلاقی ایشان بود. از عملیات شکست حصر آبادان تا عملیات پیروزمندانه والفجر ۸ در جبهه‌های رزم حضوری مداوم و پیگیر داشت. حماسه‌ها، شجاعت‌ها، و خاطره‌های شیرین شهید مولوی در میدان‌های رزم همیشه در یاد دوستان و همرزمانش زنده و جاودانه خواهد ماند.

شهادت در فاو

بیست و ششم بهمن ۱۳۶۴ بعد از سال‌ها حماسه، ایثار و جهاد در عملیات سرنوشت‌ساز آزادسازی فاو بر اثر اصابت ترکش توپ به کتف راست به درجه رفیع شهادت نایل گشت.

«یادش گرامی و راهش مستدام باد»

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده