نگاهی به وصیت‌نامه شهید «علی احمدی عیسی‌آبادی»
به گزارش نوید شاهد استان چهارمحال و بختیاری، شهید علی احمدی عیسی‌آبادی یکم اسفندماه ۱۳۴۳ در روستای عیسی آباد از توابع شهرستان فارسان چشم به جهان گشود. پدرش رضا، کشاورزی می‌کرد و مادرش محترم نام داشت. دانشــجوی دوره کاردانی در رشته آموزش ابتدایی بود. از سوی بســیج در جبهه حضور یافت.
شهید احمدی در اوایل پیروزی انقلاب، نقش بسزایی در شکل‌گیری کمیته‌های محلی و پاسداری از دستاوردهای انقلاب داشت و چندین ماه به صورت داوطلبانه در جبهه کردستان با عوامل مزدور و منافقان به مبارزه پرداخت.
سرانجام بیست و یکم اردیبهشت ۱۳۶۱ در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سینه و دســت، شهید شــد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد.
نگاهی به وصیت نامه شهید:
إنا لله و إنا إلیه راجعون
از خداییم و به سوی او باز خواهیم گشت
به نام خداوند در هم کوبنده منافقان اسلام و کاخ ستمگران و درود بر شهیدان کربلای حسین (ع) که درس چگونه زیستن و شهادت را به ما آموخته‌اند و سلام بر امام زمان (عج) و نائب بر حقش امام خمینی(ره) حامی مستضعفین جهان و درود بر شهیدان گلگون کفن کربلای ایران که توسط سران بیگانه و جیره‌خوار شرق و غرب که از آستین صدام خائن بیرون آمده و می‌خواهند این انقلاب نونهال را گمراه سازند. باید بدانید که ملت مسلمان ایران متکی به سلاح ایمان است و تا آخرین قطره خون خود از جمهوری اسلامی دفاع خواهد کرد و هرگز نخواهد گذاشت این دست‌نشانده ابرقدرت‌ها در آب و خاکمان بمانند و باید مکتب خود را به جهان صادر نماییم. البته بدانید من با کمال میل و عشق به الله به این جبهه مقدس که برای پیروزی اسلام است رفته‌ام و کسی مرا مجبور به این کار نکرد چون ما به خودمان تعلق نداریم یعنی خلق نشده‌ایم تا راحت‌طلب باشیم یا در پی آسایش دنیوی باشیم. نه این زندگی مادی ارزشی ندارد. ما خلق شده‌ایم تا آزمایش شویم و اساساً جهان آزمایشی است و زندگی جاوید ما دنیای دیگری است. اکنون قدم در راهی گذاشته‌ایم که مشتاقان آزادی از اسارت خاک و پرواز به سوی فضای لایتناهی ایمان، در این راه با اسلحه شهادت زنجیرهای بندگی را گسیختند و اسماعیل‌وار در قربان‌گاه عشق الهی جان باختند. پروردگارا در انتظار انقلاب اسلامی چه رنج‌ها و سختی‌ها که تحمل نشد. چه پدران و مادرانی که به سوگ ننشسته‌اند. چه جان‌ها و مال‌ها که در راه بزرگ هدیه نشده تا این انقلاب به اینجا رسیده و اینک ای خدای بزرگ، ای معنی هستی، ای وجود مطلق، ما وارثان خون شهیدان، امانت‌دار این امانت بزرگ گشته‌ایم و ما یقین داریم که هیچ قوم و ملتی تاکنون مسئولیتی به بزرگی مسئولیت ما بر دوش نداشته است.
خدا به ما توفیق داده است تا وحدت کلمه‌ای که امام عزیزمان خمینی بت‌شکن این مجاهد نستوه که به ما می‌گوید اختلافات شخصی را کنار بگذارید و فقط به جمهوری اسلامی بنگرید تا هیچ‌گونه صدمه‌ای وارد نشود.
پس ای برادر از همین لحظه که دور نشده کمی فکر کن و بیندیش که چرا به دنیا آمده‌ای آیا فقط برای خوردن و خوابیدن یا غیر این‌ها؟
از تمام خویشاوندان، همه دوستان و آشنایان تقاضا دارم که مبادا امام را تنها گذارید، چون تنها گذاشتن امام مخالف رضای خدا است و راه او را ادامه دهید.
والسلام
انتهای پیام/
