روایت زندگی ساده و حماسی یک جوان روستایی

به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید محمود هِرَوی» چهارمین فرزند محمد و ساره‌خاتون، هفدهم آذرماه ۱۳۴۵ در روستای صالح‌آباد از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد. اسم پدربزرگش را که به رحمت خدا رفته بود روی او گذاشتند.

مکبری که با قرآن بزرگ شد

تا کلاس پنجم بیشتر درس نخواند. به کار‌های آزاد مشغول شد. در سن جوانی مکبر مسجد روستا بود و اذان می‌گفت. پدرش کارگر ساده و دارای سواد قرآنی بود. در روستا به جوان‌ها قرآن یاد می‌داد. محمود هم قرآن خواندن را نزد پدر فرا گرفت. عضو کتابخانه و شورای پایگاه بسیج بود و در جمع‌آوری کمک‌های مردمی به جبهه هم کمک می‌کرد.

محمود بازگشت

خواهر محمود نقل می‌کند: «حامله بودم که داداش محمود شهید شد. چند ماه بعد خواب دیدم مادرم بچه‌ای را به بغل گرفته، خیلی خوشگل و تپل است. پرسیدم: این بچه کیه که بغل گرفتی؟ توی طایفه‌مون که بچه کوچک نداریم. گفت: بچه خودمه. پرسیدم: کی بچه‌دار شدی که ما متوجه نشدیم؟ شوخی نکن! بگو ببینم این بچه کیه؟ چه خوب که اصلاً گریه نمی‌کنه! گفت: باورت نمی‌شه؟ پیش خودم گفتم: چقدر شبیه محموده! صبح که از خواب بیدار شدم، جریان را برای مادرم تعریف کردم. گفت: بچه‌ات پسره. ان‌شاءالله جای محمود رو توی خونه‌مون پر می‌کنه. چند هفته بعد که به دنیا آمد، دیدیم پسره و اسمش را محمود گذاشتیم.»

حماسه محمود

خدمت سربازی را در کمیته انقلاب اسلامی به مدت بیست و پنج ماه از آذرماه ۱۳۶۳ تا دی‌ماه ۱۳۶۵ انجام داد. درپی علاقه‌ای که به جبهه در دوران خدمت به دست آورد، بعد از خدمت سربازی سه بار عازم جبهه شد. یک بار هم قبل از سربازی در سال ۱۳۶۲ به مدت سه ماه و نیم در لشکر ۱۷ علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) خدمت کرده بود.

سرانجام در عملیات مرصاد بر اثر موج گرفتگی و تیر مستقیم مجروح گردید. پس از انتقال به بیمارستان، پنجم مرداد ۱۳۶۷ به شهادت رسید. پس از پیگیری خانواده و شناسایی، پیکرش بعد از دوازده روز در شهرستان دامغان تشییع و در جوار دوستان شهیدش در فردوس‌رضا به خاک سپرده شد.

انتهای متن/