من ابتدای انقلاب و جنگ به عنوان نیروی بسیج به صورت فعال در سپاه حضور داشتم. در سال 61 بود که برای عملیات محرم از طریق سپاه گرگان به ایلام اعزام شدم. در آن سال، من 19 ساله بودم و می خواستم در اولین عملیات شرکت کنم، از عملیات محرم، خاطرات تلخ و شیرین زیاذی دارم.
ما گروهی بودیم که با قایق از اروند صغیر که از شاخه های اروندرود بود، عبور کردیم و از میان کشته ها و جنازه ها رد شدیم. عملیات ما پدافندی بود. ما قرار بود خط را نگهداری کنیم تا نیروهایی که به داخل نفوذ کرده اند و محاصره شده اند.
خاطرات جانبازان در کتاب تلخ و شیرین/ به قلم «علی اصغر مقسمی»
گردان پشت میدان مین مانده بود. در میان آن بچه های رزمنده، یک نفر قبلاً تخریب چی بود. او در مدت 10 دقیقه توانسته بود 30 مین را خنثی و به یک معبر باز کند. این اتفاق با هیچ فرمول نظامی امکان پذیر نبود.با باز شدن معبر، گردان توانست پیشروی کند و در نهایت موفق شود. در آن عملیات، یک پدر و پسر حضور داشتند.
در نهمیمن جشنواره سرباز جوان نیروهای مسلح، سید مسعود سیدعربی، جانباز سرافراز آذربایجانی توسط ستاد کل نیروهای مسلح بعنوان جوان فداکار و سربازنمونه کشوری انتخاب شدند که ضمن تقدیر و تشکر، لوح تقدیری توسط فرماندهان نیروهای مسلح به ایشان اهدا شد.
مرحله آخر عملیات محرم بود و وارد شهر زبیدات عراق شده بودیم. همه نیروهای بسیج در حال جنگ بودند. هر کس به هر شکلی دنبال این بود که پیشروی کند و سنگرهای عراقی ها را فتح کند. نزدیک صبح بود که من مجروح شدم...
رهبر انقلاب خطاب به جانباز ان می‌فرمایند: جانباز ان عزیز ارزنده‌ترین یادگاری‌هاى دوران حماسه دفاع مقدس هستند. جانباز ان نمونه‌هاى بزرگ افتخار و شجاعت و فداکارى و یادگارهاى دوران حماسه‌اند...
اختصاصی نوید شاهد گلستان با محمد داود معینی جانباز جنگ تحمیلی
جانباز ان در حقیقت شهیدان زنده ای هستند که خدای متعال این فرصت را به آنها داده که سالهایی از عمر خودشان را همراه با مجاهدت و آزمایش دشوار بگذرانند. «حضرت آیت الله خامنه ای»
درتاریخ 24/1/64 درمحورکانی باغ- لیک بین (کردستان) مسئول تامین محور بودم دونفر از هرزمان بنام محمد کوچکیان وکیومرث رنجبر از نیروهای فوق العاده گردان 172 لشگر 23 بودند وبرای چک وخنثی سازی جاده آمده بودند...
برادارن جانباز ی كه به طور نشسته یا خوابیده نماز می خوانند و ركوع و سجود را با اشاره انجام می دهند، در صورتی كه شك کنند كه آیا در حال ركوع هستند یا سجده، تكلیفشان چیست؟