نوید شاهد - شهید «محسن قره‌چایی» در وصیت‌نامه‌اش چنین بیان می‌کند: «پدر و مادر عزیزم در عزایم نگریید که اجر زحماتتان از بین نرود و دشمنان اسلام شاد نشوند. اگر خواستید گریه کنید به اسیری زینب و مظلومیت حسین گریه کنید.»
مبادا در عزایم گریه کنید و دشمنان اسلام شاد شوند
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهرانشهید محسن قره‌چایی، یادگار «احمدعلی» و «آسیه» یکم تیرماه سال 1343 در روستای موسی‌آباد بختیاری از توابع شهرستان ورامین چشم به جهان گشود. وی تا پایان دوره ابتدایی درس خواند و سپس به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور يافت. این شهید گرانقدر بیست و پنجم دی‌ماه سال 1363 در زبیدات عراق بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سر به شهادت رسيد. مزار وی در حسین رضای شهرستان زادگاهش قرار دارد.
 
متن وصیت نامه شهید را با هم مرور می‌کنیم:
 
بسم الله الرحمن الرحیم

کوهها از جای کنده شوند تو از جای خود حرکت نکن، دندان روی دندان بنه، دلت را به خدا بسپار و از بسیاری دشمن نهراس، و بدان که خدا همیشه با توست. (حضرت علی ع)

به نام الله آغاز می کنم، نزد ثارالله پرواز می‌کنم. سلامی و درودی و پیامی، سلام و درود بر امام زمان(عج) و نایب بر حقش امام خمینی، سلام و درود بر بسیجیان این شیران بیشه رزم.

سلام بر شما پدر و مادر عزیزم، سلام و درود بر شما که با شیره جان خویش مرا پروراندید و با لبخند شاهد رشد و نمو من بودید و هنگامی که ندای هل من ناصر حسین زمان را شنیدید با رضایت و لبخند لباس رزم بر تنم پوشاندید و با آب و قرآن بدرقه‌ام کردید.

مادر عزیزم شبهایم را با صدای لالایی تو بخواب رفتم. صدای لالایی که فردایی روشن را به من نوید می داد. اینکه فردا روز دیگری است. روزی سرشار از امید، امید به لطف خداوند، امید به عاقبتی روشن تر از امروز و صبحهایم را با صدای اذان پدر آغاز نمودم. صدایی که می‌گفت: «حی علی الفلاح»، «حی علی خیر العمل» بشتابید به سوی رستگاری، بشتابید، به سوی اعمال نیک و چه فلاح و رستگاری بالاتر از شهادت در راه خدا؟ و چه عمل نیکی بالاتر از پاسداری از اسلام و دفاع از میهن اسلامی.

من با نجواهای عاشقانه شما دو بزرگوار بزرگ شدم، رشد کردم و امیدوارم با رضایت قلبی شما دو بزرگوار نیز به فلاح و رستگاریم که همان شهادت است برسم.

پدر و مادر عزیزم در عزایم نگریید که اجر زحماتتان از بین نرود و دشمنان اسلام شاد نشوند. اگر خواستید گریه کنید به اسیری زینب و مظلومیت حسین گریه کنید.

خواهران مهربانم؛ امیدوارم حق برادری را در مورد شما ادا کرده باشم شما نیز حق خواهری خود را ادا کنید. همواره حجاب خود را حفظ کنید و با وقار و متانت و حجاب خود دنباله روی راه شهیدان که شاید من نیز یکی  از آنها باشم، باشید.

برادران عزیزم، غم از دست دادن برادر خیلی سخت است و غم از دست دادن فرزند سخت‌تر، اگر من به شهادت رسیدم همچون دوستونی باشید که پدر به شما تکیه کند و راست بایستد. غم دیده پدران شهید فقط شاد کننده دل بعثیان است و شما نگذارید که هیچ گاه کمر پدران شهید خمیده شود. در خاتمه از همه شما می خواهم که مرا حلال کنید. امیدوارم فرزند خوبی برای پدر و مادر و برادران خوبی برای خواهران و برادرانم بوده باشم. تا آنجا که توانستم دلی را نیازردم اما پس از مرگم از همه حلالیت بطلبید.

همواره به خود بیایید که فرزندی داشته اید که برای دفاع از اسلام و میهن اسلامی رفته و به شهادت رسید، پاسدار خون شهدا باشید و دنباله روی راه ایشان . حافظ نظام و انقلاب و رهبر کبیر انقلاب باشید. دیگر عرضی ندارم با امید به اینکه خدا این بنده حقیر خود را لایق شهادت بداند.

محسن قره‌چایی 1363

منبع: مرکز اسناد اداره کل بنیاد شهید شهرستان های استان تهران
منبع: نویدشاهد
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده