شهیدی که شهادت را چون حجله دامادی برگزید

به گزارش نوید شاهد گیلان، شهید اردشیر مشهدعلی، چهارم آبان‌ماه سال ۱۳۴۶ در خانواده‌ای متدین و انقلابی در منطقه‌ی گوراب‌زرمیخ از توابع شهرستان صومعه‌سرا چشم به جهان گشود. پدرش محمد و مادرش فیروزه پوردرویش پیرسرایی مقدم، با تربیت ایمانی و روحیه انقلابی، اردشیر را پرورش دادند تا در آینده، فرزندی رشید و وارسته برای میهن باشد.

وی پس از گذراندن دوران ابتدایی، تا مقطع اول راهنمایی به تحصیل پرداخت، اما شرایط روزگار و روحیه مسئولانه‌اش، او را زودتر از آنچه تصور می‌شد، به میدان کار و مجاهدت کشاند. حرفه‌ی نجاری را پیشه کرد اما قلبش فراتر از چوب و میخ، در پی جهاد در راه خدا می‌تپید.

اردشیر به عنوان بسیجی داوطلب، از سوی بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرستان صومعه‌سرا، راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد. او نوجوانی بود که نوجوانی‌اش را وقف دفاع از انقلاب و ارزش‌های متعالی اسلام کرد. در جبهه‌های غرب و جنوب، یک سال و اندی را در خط مقدم جهاد گذراند. تلاش بی‌وقفه‌اش برای رسیدن به آرزوی دیرینه‌اش، شهادت، زبان‌زد همرزمانش بود.

سرانجام در روز هفتم مردادماه ۱۳۶۴، در عملیات‌های منطقه اشنویه استان آذربایجان غربی، به فیض عظیم شهادت نائل آمد. از پیکر مطهرش اثری به دست نیامد، اما نامش بر بلندای تاریخ این سرزمین، در کنار دیگر شهدای گمنام، جاودانه شد.

شهید مشهدعلی در وصیت‌نامه‌ای که از خود به یادگار گذاشته، با بیانی عاشقانه چنین نوشته است: «یک سال و اندی از جبهه‌های غرب به جنوب و از جبهه‌های جنوب به غرب دنبال شهادت دویدم تا آن را به دست آورم. خدایا! شهادت در راهت، حجله دامادی من است.»

او با این کلمات، تصویری عمیق از باور خالصانه‌اش به مسیر جهاد ترسیم کرد. امروز، یاد و خاطره این شهید والامقام، الهام‌بخش نسل‌های جوانی است که راه سربلندی و عزت را از قدم‌های بی‌صدا اما استوار شهدایی چون اردشیر مشهدعلی می‌آموزند.