بررسی تاثیرات اردو در زندگی و روحیه فرزندان جانبازان

بررسی تاثیرات اردو در زندگی و روحیه فرزندان جانبازان- کورش صادقی چلیچه

یکی از مهم ترین و موثرترین برنامه هایی که در اوقات فراغت دانش آموزان برای آنها بسیار مفید واقع می شود بحث اردوهاست که دانش آموزان می توانند در این برنامه خیلی از رفتارها و عملکردهایی که می تواند در طول زندگی برای او راه گشا و باعث هدایت وی گردد آموزش می بیند.

انسان به خصوص در ایام نوجوانی و جوانی به علت نیرو و انرژی فوق العاده ای که در خود احساس می کند نمی تواند به آسانی با مساله بیکاری کنار بیاید و احتمال ابتلا به انواع انحرافات و بحران های رفتاری در این دوران وجود دارد که روی سلامت جسمانی و روانی وی اثر منفی می گذارد. از جمله کسانی که برای رفع این مشکلات و ناملایمات می توانند مفید واقع شوند معلمین هستند که هم از طرفی با دانش آموزان ارتباط مستقیم داشته و دارند و از طرف دیگر هم مشابه دانش آموزان اوقات فراغت مناسب را جهت انجام فوق برنامه های تحصیلی دارند. در طی سه ماه تعطیلی مدارس کشور در تابستان عموما معلمان نیز اوقات فراغت زیادی دارند که در این مدت می توانند عملکرد یک سال تحصیلی خود را بررسی و با نگاهی تیزبینانه نقاط ضعف و کاستی های آموزشی خود و دانش آموزان را شناسایی کنند و برای رفع آنها قدم بردارند.

اردو به عنوان یک پدیده فرهنگی ، اجتماعی که در ابعاد مختلف زندگی می تواند موثر باشد ، موضوع مشترک بین تمامی اقشار جامعه است اردوها به جهت داشتن ویژگی های خاص ، از یک سو مورد توجه و عنایت دست اندرکاران تعلیم و تربیت و امور فرهنگی و مسئولین مربوطه و از طرف دیگر نیز مورد توجه روانشناسان و جامعه شناسان و ... قرار گرفته است که در این برنامه ها نوجوانان و جوانان هستعد که بیشتر از سایر اقشار جامعه مورد توجه خاص می باشند .

در کشور ما دانش آموزان حدود 4/1 جمعیت کشور را تشکیل می دهند و بیشترین نیاز را به بهره گیری از اوقات فراغت دارند که باید برای استفاده مطلوب و بهره وری از آن ، برنامه ریزی لازم صورت گیرد. در اردوهای دانش آموزی باید برنامه ریزی دقیقی انجام پذیرد و کلیه برنامه هایی که در اردوها پیش بینی می شود باید بعهده خود دانش آموز گذاشت تا بتواند به خود اعتمادی و یقین دست پیدا کنند. باید کاری کرد که نوجوانان و جوانان شخصیت انسانی خود را که مجموعه ای از توانایی های ذاتی ، بدنی ، عقلانی ، اجتماعی و اعتقادی است بدست آورد.

اوقات فراغت پر ارزش ترین سرمایه عمر آدمی مخصوصا جوانان و نوجوانان است که می توان با برنامه ریزی های مناسب و اجرای برنامه های متنوع در فوق برنامه هایی چون اردوها شرایط مناسب و مطلوب تری را جهت ایجاد روحیه اندیشه و تفکر خلاق و تبلور رفتارهای مطلوب و خوشایند فردی و اجتماعی بوجود آورد. بدون تردید هدایت فکری و حمایت مستمر و موثر کودکان و نوجوانان و جوانان در اردوها نه تنها آسیب پذیری اجتماعی و کجروی های اخلاقی آنان را در هر شرایطی به حداقل می رساند بلکه آنان را در برابر همه تهاجمات فرهنگی مصون می دارد.

در مقایسه با سایر کشورها ، کشور ما موقعیت های بسیار جذاب و مناسب جغرافیایی دارد که از مکان های دیدنی (تاریخی ، مذهبی ، سیاحتی و زیارتی) برخوردار است که با توجه به تعطیلات زیادی که دانش آموزان دارند ، اگر برنامه ریزی صحیح صورت پذیرد بدیهی است که در آن صورت نیز بدآموزی ها و مشکلات رفتاری و اخلاقی برای نوجوانان و جوانان پیش آید.

به لحاظ تاریخی و سیاسی در مقطعی از زمان قرار داریم که آماج بیشترین تهاجم فرهنگی هستیم و مخاطب اصلی ترین تهاجم نسل جوان و نوجوان است. نسل جوانان و نوجوانان با توجه به خصوصیات سنی خود به دنبال تنوع ، هیجان و جذابیت است که اردوها بهترین و موثرترین برنامه برای عزیزان است که اگر مسئولان و مربیان کشور ما نتوانند برای گران بهاترین سرمایه های نظام و این قشر عظیم جامعه برنامه ریزی کنند ، طبیعی است که این نسل را در مقابل تهاجم گسترده ای واکسینه نکرده اند و روز به روز هر گونه وضعیتی قابل پیش بینی است.

در مقایسه با آموزش رسمی بسیاری از صاحب نظران معتقدند که برنامه های این چنینی که به دانش آموزان (نوجوانان و جوانان) ارائه می شود بیشتر از آموزش های رسمی بر آنها تاثیر می گذارد چنانچه در رابطه با تربیت کودکان می گوید : «تربیت را از آنجا شروع کنید که بچه می خواهد و به جایی برسانید که شما می خواهید.»[1]

ضرورت این تحقیق ایجاب می کند که ما بیشتر به دنبال این باشیم که بزرگان علمی و دینی ما نیز در خصوص تربیت نوجوانان و جوانان چه نظرهایی دارند و چگونه می توان از این سخنان در شکوفایی استعدادها و پرورش روح آنان استفاده کرد. حضرت علی (ع) دل جوان را به زمین ناکاشته و بایر تشبیه می کند و در نامه 31 نهج البلاغه در قسمتی از وصیت نامه خود خطاب به امام حسن (ع) می فرمایند : « دل جوان چون زمین ناکاشته است ، هر بذری که در آن افشانده شود بپذیرد. من در تربیت تو  قبل از آنکه قلبت سخت شود و فکرت به امور دیگری مشغول گردد ، مبادرت ورزیدم  .[2]