قطعه شعر سروده شده در وصف شهید؛ سید فرهاد رضوی
بسمه تعالی
قطعه شعر سروده شده در وصف شهید سید فرهاد رضوی
تولد نهم شهریور 1340 فرخشهر - شهادت بیست و سوم اسفند 1366 شاخ شمیران
چو سیمرغی به قاف عشق گرفتی آشیان فرهاد
پریدی از قفس، رفتی به اوج آسمان، فرهاد
همی دانم که زندان تن آسوده خاطر گشته ای زیرا
که با لبخند بنمودی همی ترک جهان، فرهاد
به معــراج شهــادت پا نـــــهادی با لب خنـــدان
به پا کردی زهجرانت بسی آه و فغان، فرهاد
تو درس عشق از مــولا علی (ع) آموختی زیــرا
تمــام عــمر بودی یاور غمـــدیدگان فرهاد
مدیر مــکتب عشـــقی که اندر عرصه پیــکار
علیــــه کــفر جنگیدی چو شـیر ژیــان فرهاد
یتیمی را تو دیدی و شدی غمخوار مستضعف
حمایت ها کـــنی از جـمله مستضعفان، فرهادبه خون خود نوشتی درس ایثار و شـهادت را
فدا کردی سرو جان را به یار مــهربان، فرهادبه شاگران مکتب درس و اندرزی نکو دادی
که باشند در تــمام عــمر یار بی کسان، فرهادچو سوی آسمان رفتی ملائک جمله خندیدند
جهان شد از غم هجران، چو سیل، خونفشان، فرهاد
