شاید نوشتن وصیت نامه براى جوانان سخت باشد!
وصیتنامه شهید سعید اسفندیار پور
نوید شاهد چهارمحال و بختیاری ؛ شهید سعید اسفندیار پور فرزند اسفندیار اول دیماه 1342 در بروجن به دنیا آمد . دانش آموز دوم دبیرستان بود که از طرف بسیج در جبهه حضور یافت . چهاردهم آبان 1361 در عین خوش به شهادت رسید . وی بیست روز قبل از شهادتش این وصیتنامه را برای ما بازماندگان نوشته که با هم می خوانیم .
(بسم الله الرحمن الرحيم)
«يا ايها الذين آمنوا اذاقيل لكم انفروا فى سبيل‌الله اثا قلتم الى الارض ارضيتم بالحيوه الدنيا من الاخره فما متاع الحيوه الدنيا فى الاخره الا قليل ...»
اى كسانى كه ايمان آورده ايدچيست‌شماراهرگاه‌گفته شود بسيج كنيد در راه خدا سرگرانى كنيد بسوى زمين ، آيا خشنود شويد به زندگانى دنيا بجاى آخرت ، همانا نيست بهره زندگانى دنيا در آخرت مگر اندك (سوره توبه آيه 38)
با سلام ودرود بى كران به‌امام زمان (عج ) ونايب برحقش خمينى بت شكن‌وامت‌شهيد
پرور ايران شايد وصيت نوشتن براى جوانان كه هنوز عمرى
را نگذرانده اند بسيار سخت باشد با هزاران اميد در دل وچه دردناك است اين قصه
هر لحظه بايد مرگ را در برابر ديدگان خود ببينيم و لحظه بعد از مرگ را نيز بخاطر بياوريم
كه ديگر هيچ توانى نداريم وقادر به انجام هيچ كار ديگرى نيستيم . تنها اعمالمان گواهمان
وشاهدمان كردارمان پس‌چه‌خوب است كه قبل از مرگ خود را دريابيم وخود را در ترازوى خويش
بسنجيم . واى برتواى برادر وخواهرى كه تمام عمرت غرق در گناه‌وتمام‌عمردرپوچى‌وبيهودگى
سپرى شده است . به كوله بارت نگاه كن وببين چه دارى ، ببين با چه بارى مى خواهى ازدنياى
فانى به آن دنياى باقى بروى ؟
كمى بخود بيايد ! اى جوانان بى تفاوت؛ اكنون كه زمان
امتحان است‌وبايدبراى‌آزمايش آماده شوى ، چه بهتر است كه ازاين آزمايش سربلند وپيروز
به درآيى .
اكنون كه كفر يك طرف ودر طرف‌ديگر جوانانى سلحشور وجان بركف براى لقاى كلمه توحيد ايثارجان ميكنند ، اگر تو خود را جزءآنها قرار دهى ديگر مرگ را احساس نميكنى واين مرگ را راه سعادت براى رسيدن به آخرت مى بينى وچه خوب‌است‌اينگونه زيستن واينگونه مردن گرچه من كوچكتر از آنم كه پيامى به امت شهيد پرور بدهم ، ولى فكر ميكنم اين چند جمله خود پيامى باشد براى جوانان عزيز .
درخاتمه آخرين سلامها را نثار پدرومادر مهربانم
تقديم مى كنم مادر وپدرمهربانم اززحمات شما بينهايت سپاسگزارم واميدوارم در فقدان من
زياد گريه وزارى نكنيد چرا كه روح من ناراحت ميشود ، وبخود بباليد كه جوانى ناقابل
را در راه خدا داده ايد كه آن هم اگر قبول درگاه ايزد متعال گرديده باشد .
به برادران وخواهران خود سلام مى رسانم وموفقيت آنها رااز خداوند متعال خواهانم واميدوارم اگر بدى ازمن ديدند به خوبى خودشان مرا حلال‌كنند . همچنين اگر از طرف من نسبت به خويشان ورفقا خطايى‌ديده شده است به بزرگوارى خودشان مرا ببخشند .
والسلام عليكم ورحمه الله وبركاته
سعيد اسفنديارپور --24/7/61
