علیرضا موذن مسجد بود

زندگي نامه شهيد عليرضا صالحي مقدم از زبان پدر

نوید شاهد چهارمحال و بختیاری ؛ شهید علیرضا صالحی مقدم  فرزند حسین بیستم تیرماه 1346 در شهر جونقان از توابع شهرستان فارسان در استان چهارمحال و بختیاری به دنیا آمد . تا دوم راهنمایی درس خواند و از طرف بسیج عازم جبهه شد و بیست و دوم بهمن 1364 در فاو به شهادت رسید . و اینک زنگی فرزند از زبان پدر :

گر مرد رهي ميان خون بايد رفت                    از پاي فتاده سرنگون بايد رفت

تو پاي به ره در نه و هيچ نپرس                      خود راه بگويدت كه چون بايد رفت

شهيد عليرضا  اصرار رفتن به جبهه مي كرد و مي گفت: من بايد به خاطر ناموس ، قرآن و اسلام و اين مملكت بايد به جبهه بروم . او را با فقر و تنگدستی بزرگ کردم ، او در زندگي طعم تلخ تنگدستي و فقر را چشيده بود . ما با درآمد ناچیز کشاورزی به زحمت مي توانستیم مخارج خانواده را تامين كنیم .  در سن هفت سالگي همچون همسالان خود به دبستان قدم نهاد و بعد از پايان دوران دبستان به علت اینکه من در كار كشاورزي تنها بودم ترک تحصیل کرد و به كشاورزي مشغول شد و در زماني كه امام اميد مستضعفان جهان فرمودند كه جبهه ها را پر كنيد و جوانان جبهه ها را خالي نگذاريد : پس طبق اين آيه مباركه ، " يا ايها الذين آمنوا اطيعوالله واطيعو الرسول و اولی الامر منكم " بايد به فرمان ولي فقيه گوش مي داد و فرمانش را اطاعت مي كرد و به صداي هل من ناصر امام حسين (ع) پاسخ مي داد . پس علي رضا نيز كه مدتها در سنگر مسجد به عنوان موذن بود و با برادران سپاه شهرش فعاليت مي كرد حال بايد به سنگر مقدس جبهه جنگ مي رفت و براي آزادي كربلاي عزيز و قدس منوره مبارزه مي كرد و در اين راه هيچ ترس و بيمي از كشته شدن نداشت و می گفت : همانطور كه امام عزيزمان فرموده اند شما چه بكشيد و چه كشته شويد پيروزيد پس عليرضا هم بدون ترس و هراسي به دفاع مقدس رفت . او سال قبل از شهادتش نيز در حمله بدر شركت كرد وليكن در حمله والفجر 8 در روز 22 بهمن روز پيروزي و ماه خون و شهادت سال 1364 به درجه رفيع شهادت كه زبان از توصيف و وصف اين مقام نا توان است نائل گرديد . روحش شاد و راهش پر رهرو باد

خدايا خدايا تا انقلاب مهدي حتي كنار مهدي خميني را نگهدار