گذری بر زندگی شهید "محمود دادایی دهکردی"
به گزارش نوید شاهد چهارمحال و بختیاری ؛ شهید محمود دادایی دهکردی نوزدهم دی 1337، در شهرستان اهواز به دنیا آمد و درپنجم اردیبهشت 1360، در سوسنگرد بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.
تولدمحمود
شهید محمود دادایی دهکردی نوزدهم دی
1337، در شهرستان اهواز در یک خانواده متوسط به دنیا آمد. پدرش قلی در شرکت نفت کار می کرد و
مادرش فاطمه نام داشت.
وی دومین فرزند خانواده بود. سه برادر و یک خواهر داشت. به قول مادر کام محمود در بدو تولد با تربت مطهرامام حسین (ع) برداشته شد.
دوران تحصیل
شهید با رسیدن به سن 7 سالگی در دبستان ابتدایی و پس از آن در مدرسه راهنمایی مشغول به تحصیل شد . دوران متوسطه را در دبیرستان شبانه روزی ثبت نام نمود و تا سوم تجربی درس خواند.
در دوران راهنمایی، با ترقیب و راهنمایی والدین به امر نماز و روزه تشویق شد به طوری که در پایان دوره دبیرستان مقید به فرایض دینی بود.
کارگر کارخانه قند بود
محمود در ایام تابستان به همراه پدرش در کار کشاورزی و بنایی فعالیت داشت. تعطیلات تابستان کارگری هم می رفت.
کارگر کارخانه قند بود. نسبت به همسایگان محترمانه و بسیار مهربان رفتار می کرد. برای کمک و همراهی به همسایگانی که در کارخانه قند به سر می بردند، پیشقدم بود و کمک می کرد.
احترام به پدر و مادر
هر چه بزرگتر می شد به پدر و مادر بیشتر احترام می گذاشت، سعی می کرد به هر طریق ممکن رضایت آنان را جلب کند. نسبت به سایر فرزندان خوش اخلاق تر بود . دیدار امام راحل تأثیرات روحی و معنوی فراوانی در او داشت.
مهربان، صمیمی و شوخ طبع بود. با اکثر افراد رابطه ای خوبی داشت.
شهید از اقوام و خویشان سرکشی و دلجویی می کرد وصله رحم را به جا می آورد.
دوران انقلاب
در تظاهرات و راهپیمایی های قبل از انقلاب در سال 1357حضور داشت و پس از پیروزی انقلاب در کمیته انقلاب فعالیت داشت. بعد از پیروزی انقلاب در امر حفاظت و نگهبانی از مناطق حساس شهر فعالیت چشمگیری داشت.
اهل ورزش
به ورزش والیبال و شنا علا قه داشت و فعالیت می کرد . قبل از اعزام به جبهه، دوره آموزشی حرکات رزمی را در تهران گذراند. با انواع سلاحهای انفرادی ، کمری ، توپ 106 و ... آشنایی داشت.
تربیت دینی و انقلابی وی متأثراز زندگی شهید دکتر مصطفی چمران بود در همین راستا از سوی ستاد جنگهای نامنظم شهید چمران با اولین گروه اعزامی در جبهه حضور یافت.
شوق حضور در جبهه
شور و شوق حضور در جبهه و جنگ داشت. اوایل انقلاب کلیه افراد خانواده، بستگان ، دوستان و همکلاسی های قدیمی خود را به شرکت در جریان های انقلاب و جنگ تشویق و سفارش می کرد.
همرزمان وی شهید چمران ، شهید ایرج شریفی، شهید علی نیرنما و جانباز سیامک توکلی بودند.او اهواز و سپس در سوسنگرد به همراهی حیاتقلی پرویزی ، مهندس بنی طالبی و کاوه در منطقه حضور داشتند. پس از مدتی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به پا مجروح شد، قبل از بهبودی کامل گچ پایش را شکست و به جبهه رفت .
شهادت
سرانجام درپنجم اردیبهشت 1360، در سوسنگرد بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت
رسید. مزار وی در بهشت دو معصوم شهرستان شهرکرد قرار دارد.
روحش شاد و يادش گرامي و راهش پر رهرو باد.
منبع : پرونده فرهنگی شهدا، اداره اسناد و انتشارات بنیاد شهید استان چهارمحال و بختیاری
تهیه کننده: فضل اللهی