وصیتنامه شهید مدافع حرم «علیرضا جیلان»
به گزارش نوید شاهد استان چهارمحال و بختیاری، شهید مدافع حرم «علیرضا جیلان» فرزند مصطفی بیست و هشتم بهمن‌ماه 1362، چند روز بعد از شهادت عمویش در شهر بروجن به دنیا آمد. خانواده نام عموی شهیدش را بر وی نهادند. بنیانگذار هیئت فاطمیون در بروجن بود که به‌صورت داوطلب عازم سوریه شد. فرمانده تیپ رسول اکرم (ص) از لشکر زینبیون بود که سرانجام در آزادسازی شهر بوکمال در بیست و هشتم آبان 1396 به فیض شهادت نایل شد.
وصیتنامه شهید را در ادامه می‌خوانیم:
کلنا عباسک یا زینب
22 رمضان سال 1395 منطقه حلب گردان امام رضا (ع) گروهان حضرت معصومه (ع)
بنده گناهکار خدا، سر و پا تقصیر هستم.
از طرف ایشان خیر و لطف، از طرف من بدی و نافرمانی چه بسیار بود زمانهایی که من حتی از جلد انسانی خود خارج و خوی حیوانی میگرفتم.
اول به اصل مسئله امروز حکومت اسلامی اشاره میکنم. عزیزانم، اصل ولایت فقیه و حمایت از آن در راس کارهای شما باشد. این سید بزرگوار مظلوم هست، نه برای ایشان بلکه برای سعادت خودتان به ولایت چنگ بزنید. همسرم و امیر عزیزم شاید این رسم رفاقت نبود که شمارا تنها بگذارم و بروم ولی خدا می‌داند هربار که به شما فکر میکنم اولین چیزی که به ذهنم می‌آید که از من درمانده چه کار بر می‌آید شما خدایی دارید که عالم در ید ایشان است و بر شما نظارت و حفاظت دارد.
ولی این سفر برایم بدون بازگشت است چون در مقابلم چیزی هست که به مانند یک دریا بوده و دنیا یک قطره ناچیز آن است. کوثرم، عزیزم، همه چیزم، تو بزرگترین لطف خدا بودی ولی من نتوانستم در حقت همسری کنم راستی فراموش نکن امیرم حتما باید شبها یک لیوان آب بخوره و یک لیوان درب دار آب هم بالای سرش باشه، لطف کن دیگه بهش کاکائو نده.
در آخر می‌دانم که سخت است برای خانواده‌ام اما من با مادرم «حضرت زهرا س» اقتدا کردم و نمی‌خواهم چیزی از بماند پس خواهش میکنم سنگ قبر عمو علیرضا را عوض کنید و بنویسید «شهیدان علیرضا جیلان» اینکار کمتر فضا را برای من ناچیز اشغال می‌کند. یک دلیل دیگه هم داره و اینکه من همیشه عاشق گلزار شهدا بودم چه افتخاری بالاتر از اینکه اینجا اسم من هم باشد، بچه های فاطمیون لذت تمام عمر من بودند و یک عمر افتخار یدک کشیدن این اسم را داشتم.
انتهای پیام/
