اشک ریختن یک نوجوان در نماز
به گزارش نوید شاهد فارس، «شهيد مسعود رزازنيان» 17 ارديبهشت سال 1347 در خانواده ای اصيل و متديين در شهرستان داراب دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. تحصيلات خود را تا پنجم ابتدایی گذراند و پس از آن مشغول کار شد.
با آغاز جنگ تحمیلی او با این وجود که نوجوان 13 يا 14 ساله بود، داوطلبانه به عضويت بسيج در آمد و سال 1361 پس از طی دوره آموزشی در مرودشت عازم جبهه های غرب شد و در منطقه جنگی دهلران ايلام به مبارزه با دشمنان پرداخت. وی سرانجام 13 بهمن ماه 1361 به شهادت رسید.
متن خاطره: اشک ریختن یک نوجوان در نماز
همرزم «شهيد مسعود رزازنيان» در خاطره ای می گوید: «عملیات محرم سال 1361 بود. یک ماه آموزشی را در مرودشت پادگان امام سجاد(ع) گذراندیم. دوره آموزشی با مسعود آشنا شدم. او تازه دوران نوجوانی را می گذراند. حال عجیبی داشت. انگار دل در گرو دنیایی دیگر داشت. با خیلی از بچه ها فرق می کرد.
دوران آموزشی که در عین حال نظامی بود، ولی مسعود از سمت و سوی معنوی آن استفاده می کرد. او با این وجود که کوچک بود ولی روحی بزرگ داشت. رفتار و کردار او انسان را به یاد یاران امام حسین (ع) می انداخت. با وجود سن کمش دلبسته دنیا و خانواده نبود.
یاد دارم در یکی از تمرینات نظامی که ما را به صورت سینه خیز تا یک مسیری بردند. خیلی خسته شده بودم و غرغر کنان گفتم: این چه کاری است که سر ما می آورید؟
مسعود با کلامی شیرین رو به من کرد و گفت: «حسین برای رضای خدا تحمل کن!» پس از آن روز بیشتر در پی اخلاق مسعود بودم. از دوستانش نقل او پرسیدم و گفتند که مسعود در نمازهایش گریه می کند. برایم جالب بود که نوجوان 14 ساله ای که هنوز به سن تکلیف نرسیده در نمازهایش گریه می کند. دوست داشتم از او بپرسم برای چه گریه می کنی... ولی پس از شهادتش فهمیدم که شهدا با همه فرق دارند آنان انتخاب شده اند.
در دهلران روز های خوبی را گذراندیم. صبح روز 13 بهمن ماه مسعود نگهبان بود که ناگاه هواپیماهای بعثی باحمله مقر را به تیربار بستند و مسعود به آروزی خود رسید و آسمانی شد.»
انتهای متن/
