سوختن به پای معشوق

به گزارش نوید شاهد فارس، شهيد «داریوش کیانی» سال 1349 در روستای مشتكان شهرستان ممسنی در خانواده پاك و متدين ديده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. دوران ابتدايی و راهنمايی را با موفقيت به پايان رساند. احمد برای ادامه تحصیل راهی ممسنی شد و دوران دبیرستان را در مدرسه روحانی‌نیا پشت سرگذاشت. سال سوم دبيرستان بود كه سنگر جبهه را به سنگر مدرسه ترجيح داد و یکم آبان ماه 1363 جهت پاسداری از اسلام و ميهن اسلامی عازم جبهه نبرد شد. وی سرانجام دهم بهمن ماه 1363 در محل پاسگاه زيد به آرزوی ديرينه‌اش رسيد و شربت شهادت را نوشيد.

متن وصیت «3» :

می‌خواهم به شما اين سفارش را کنم که قدر امام را بدانيد و قدر روحانيون را بدانيد اگر اين‌ها نباشد نه اسلامی و نه کشوری است. و ای مردم دعاها را زياد بخوانيد. دلم می‌خواهد سعادت داشته باشم و شهيد شوم از خدا می‌خواهم که به من کمک کند. اول از همه با نفسم مبارزه کنم و بعد در راه او به جهاد بپردازم. و ای عزيزان، خدا شاهد است نمی‌دانم با چه زبانی به شما بگويم و همين قدر که می‌گويم شايد اکتفا کند

خون سرخشان سرمشق زندگی حسینی است

و ای عزيزان که اين وصيت‌نامه را می‌خوانيد و می‌شنويد نگاهی به اطراف خود کنيد که نشسته‌ايد متوجه چه خواهيد شد. چند تن از برادرانتان که تا چندی پيش با شما در يک محل زندگی می‌کردند از ميان شما رفته‌اند تا با ريختن خون سرخشان روشنگر راه آزاد زيستن باشد و زيستن حسين گونه را به شما بياموزند و دين خود را نسبت به خون شهدا و امت اسلامی و تمامی شما ادا کرده باشند و از مجموع اين خون‌ها سيلی به وجود خواهد آمد که غرق کننده تمام سدهائی که مانع رسيدن انسان به قرب الهی می‌شوند.

و حالا وظيفه شما در برابر خون شهدا اين است که نگذاريد راه خونبار ايشان بی رهرو بماند و آتش مسلسل از سنگر اين سربازان پاک باخته اسلام خاموش شود. شما نبايد از مرگ و موت اين شهدا ناراحت شويد چون شهادت کمال انسان است و مفتخری برای اسلام است.

سوختن به پای معشوق

اين شهدا آنقدر عاشق هستند که به پای معشوق خود می‌سوزند و محو و ناپذير می‌گردند. شما بايد به وسيله سوختن خود معشوق را ببينيد و اين بنده حقير که بعد از مدت‌ها انتظار توانستم به هدف خود برسم خيلی خوشحال هستم و نگذاريد جبهه ها خالی بماند.

انتهای متن/