خاطرات/
چهارشنبه, ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۰:۳۵
«در عملیات والفجر مقدماتی تیر به پایش اصابت کرد و مجروح شد اما به همه می گفت:مبادا به خانواده ام بگویید مجروح شدم. نمی خواهم مادرم نگران شود. بعد از بیمارستان وقتی به خانه می رود مجروحیت خود را بروز نمی دهد و در جلوی افراد خانواده طوری راه می رود که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است...»در ادامه خاطره این شهید والامقام را از زبان دوست و همرزمش در نوید شاهد بخوانید.

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید محمدحسین انجیری زاده در چهاردهم فروردين 1345، در شهرستان دزفول به دنيا آمد. پدرش عبدالرضا، پیرايشگر بود و مادرش زهرا نام داشت. تا پايان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و ديپلم گرفت. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. بيست و ششم بهمن 1364، در فاو عراق بر اثر اصابت تركش به پيشانی، شهيد شد.

متن خاطره شهید محمدحسین انجیری زاده:

شهید محمد حسین انجیری زاده از نیروهای با سابقه و از فرماندهان دلاور گردان خط شکن بلال بود و پای ثابت کادر گردان در طول دوران دفاع مقدس.

او از غواصان گردان بلال در عملیات های بدر و والفجر هشت و نیز از فرماندهان دسته و معاون گروهان و در واقع از نیروهای قدیمی گردان بلال بشمار می رفت.

در عملیات والفجر مقدماتی تیر به پایش اصابت کرد و مجروح شد اما به همه می گفت:«مبادا به خانواده ام بگویید مجروح شدم. نمی خواهم مادرم نگران شود.»

بعد از بیمارستان وقتی به خانه می رود مجروحیت خود را بروز نمی دهد و در جلوی افراد خانواده طوری راه می رود که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است.

خانواده اش که از مجروحیتش اطلاعی نداشتند وقتی دوستان و همرزمانش در کوچه و خیابان احوال او را از خانواده اش می پرسیدند، می گفتند: «خوب است سالم است!» بدون اینکه از زخمی بودنش کوچکترین اطلاعی داشته باشند. 

زمانی که دوباره به جبهه بازگشت خوشحال بود که مادرش از چیزی مطلع نشده است و می گفت:«اینگونه با قلبی آرام به جبهه می آیم می دانم مادرم نگران نیست.»

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده