سردار صبور سال‌های جنگ
نویدشاهد: شهيد «اكبر آقابابايی» فرزند حسين علی، 4 فروردين‌ماه 1340 در اصفهان به دنيا آمد. در خانواده‌ای مذهبی و متوسط رشد كرد، همزمان با ورود به مدرسه، آموزش قرائت قرآن كريم را آغاز كرد. در بهمن ماه سال 1357 در كميته دفاع شهری اصفهان فعاليت خود را آغاز نمود.
چندی بعد به عنوان مربی تاكتيک و سلاح در سپاه پاسداران اصفهان مشغول به كار شد. با آغاز غائله كردستان، مسئوليت عمليات سپاه سنندج را بر عهده گرفت.
شهيد آقا بابايی در سال 1362 به سِمت فرماندهی عمليات ناحيه شمال غرب و كردستان منصوب شد و بعد از مدتی فرماندهی تيپ 18 الغدير را پذيرفت. در طول سال‌های دفاع مقدس در عمليات‌های متعددی شركت كرد و چندين مرتبه مجروح شد، اما عمليات كربلاي 5،برگ زرينی از رشادت‌های او در دوران دفاع مقدس بود. بمباران شيميايی دشمن بعثی در اين عمليات، برای هميشه آن سردار رشيد سپاه اسلام را به بستر بيماری انداخت.
جانباز سرافراز اكبر آقابابايی، سرانجام پس از سال‌ها صبوری در تحمل درد و رنج حاصل از مجروحيت شيميايی‌اش در سحرگاه 5 شهريور‌ماه 1375 در حالی كه فرازهايی از زيارت عاشورا را زمزمه می‌كرد، هنگام دميدن سپيده سحر به فيض شهادت رسيد.
«روحش شاد و راهش پر رهرو باد.»
