آتش خمپاره دشمن و ادای دین یک شهید

به گزارش نوید شاهد فارس، شهید "مجتبی شيخی" 30 مرداد سال 1342  دیده به جهان گشود. 6 ساله بود که راهی مدرسه شد. دوران ابتدايی را در دبستان شهداد، راهنمايی را در مدرسه هوشيار گذراند. با آغاز تظاهرات مدرسه و درس را رها کرد و پا به پای اعضای خانواده خويش، دل به دريای خروشان انقلاب زد. با شروع جنگ تحميلی عراق عليه ايران سال 1359 عازم جبهه جنگ شد و پس از چندی به خیل سبزپوشان سپاه پاسداران پیوست.

 او در عمليات های فتح المبين، بيت المقدس، والفجر 1 و 2، خيبر و بدر،  والفجر 6 و 8، فتح فاو، عمليات کربلای 4، عمليات کربلای 5، عمليات کربلای 8، والفجر 10 با سمت و مسئولیت های مختلف شرکت کرد. سال 1362 ازدواج کرد که ثمره آن دو فرزند بود. وی سرانجام 19 اسفند ماه 1371  پس از سال ها جنگ و مبارزه، سکانداری و مسئوليت پذيری در حین ماموریت به شهادت رسید.

متن خاطره: آتش خمپاره دشمن و ادای دین یک شهید

برادر شهید مجتبی شیخی در خاطره ای می گوید: در حفظ وسایل بیت المال حساسیت زیادی داشت حتی از یک پیچ و مهره هم که ارزش چندانی نداشت ولی چون مربوط به بیت المال می شد در حفظ آن کوشا بود.
یگان دریایی لشکر ۱۹فجر یک تراکتور داشت که یک جرثقیل کوچک پشت آن وصل بود و بسیاری از کارهای کوچک و بزرگ را با این تراکتور انجام میدادیم، قبل از عملیات کربلای ۴ آن را به منطقه عملیاتی برده بودیم در محور عملیاتی لشکر ۱۹ فجر بعد از عقب نشینی چرخ بزرگ تراکتور به روی پل که محل عبور و تردد نیروهای لشکر ۱۹ فجر بود گیر کرد.

آتش دشمن هم بی امان بر روی ما ریخته می شد، مجتبی را دیدم که مشغول است تراکتور را بیرون بکشد آن هم دست تنهایی، به او گفتم تو این حجم آتش دشمن، ما باید جان خود را نجات دهیم ولی او با خنده رویی و زبان خوش گفت باید داغ این تراکتور را بر دل عراقی ها بگذارم که اینجا بماند و از آن استفاده کنند. خلاصه به هر صورتی که بود در آن شلوغی و خمپاره هایی که بی امان در نزدیکی ما می خورد کمک کردیم و تراکتور را از آن وضعیت بیرون آوردیم.

انتهای متن/

منبع: کتاب مرجان دریایی